آن روز در لژیون بغضی گلویم را گرفت و دلگیر شدم؛ اما الآن که دارم برداشتمی‌نویسم، می‌بینم که این صدای جن درونم بوده؛ مگر من برای کسی غیر از خدا باید کاریانجام دهم؟ مگر نه اینکه اگر من تلاشی می‌کنم برای این است که به خداوند نزدیک‌تر شومو اگر توانستم این مسیر را طی کنم فقط لطف خداوند بوده و بس! پس دیگر حرفی نمی‌ماند.هرکسی هر طوری می‌خواهد رفتار کند؛ اما من باید درست قدم بردارم، با نیت‌های خوب!
درباره این سایت